Św. Tomasz z Akwinu

Kolejną, ważną cechą Kościoła świętego, w który wierzymy, jest jego apostolskość. Co to znaczy, że Kościół jest apostolski? Katechizm Kościoła Katolickiego w numerze 857 wyjaśnia, że Kościół jest apostolski w potrójnym sensie, a mianowicie: a) zbudowany jest na „fundamencie Apostołów” (por. Ef 2, 20), czyli na wierze bezpośrednich świadków życia Jezusa; b) zachowuje i przekazuj z pomocą Ducha Świętego całe nauczanie Apostołów; c) w dalszym ciągu, aż do skończenia świata jest nauczany przez następców Apostołów, to znaczy papieża i biskupów.

To dziedzictwo Apostołów Kościół pieczołowicie przechowuje, pogłębia i rozwija dzięki teologom, czyli uczonym, którzy podejmują naukową refleksję nad sprawami wiary. Jednym z najwybitniejszych teologów Kościoła katolickiego był dominikanin — św. Tomasz z Akwinu († 1274). Jego wielkość leży w tym, że umiał połączyć niezwykłą wiedzę ze świętością. Mówiono o nim, że „między uczonymi był największym świętym, a między świętymi największym uczonym”. Wyróżniał się skromnością, pokorą i duchem modlitwy. Był także uzdolnionym poetą. Pozostawił wiele wspaniałych i głębokich dzieł filozoficznych i teologicznych, spośród których na szczególną uwagę zasługuje jego Suma teologiczna. W uznaniu dla jego zasług kilka razy papież chciał go mianować biskupem, ale nie przyjął tej godności, całkowicie poświęcając się uprawianiu teologii, a więc trosce o apostolskie dziedzictwo w Kościele świętym.

Ze względu na głębię jego teologicznej myśli, w późniejszych wiekach nazywany był „Doktorem powszechnym” lub „Doktorem anielskim”, gdyż — jak sam podkreślał — swą wiedzę i mądrość czerpał jedynie z Bożego natchnienia. Papież Pius V, ten który upowszechnił w Kościele odmawianie Różańca świętego w podziękowaniu Bogu za zwycięstwo nad tureckim żywiołem w bitwie morskiej pod Lepanto (1571), w roku 1567 roku ogłosił św. Tomasza z Akwinu Doktorem Kościoła, czyli szczególnie teologiem wyróżniającym się mądrością i świętością.

W swoich dziełach teologicznych przede wszystkim powoływał się na Pismo Święte, spisane według relacji Apostołów i tradycję, jaką oni po sobie pozostawili. W tym sensie ma on ogromne zasługi w podtrzymaniu apostolskiego charakteru Kościoła świętego.