Ks. Marek Chmielewski

Zmartwychwstał

Św. Grzegorz Wielki

Kiedy o świcie nazajutrz po święcie Paschy niewiasty, a wśród nich Maria z Magdali, przyszły do grobu, aby dopełnić obrzędów pogrzebania ciała Jezusa, zobaczyły dwóch aniołów, którzy im oznajmili: „Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma go tutaj, zmartwychwstał…” (Łk 24, 5). Ten fakt stał się podstawą wiary chrześcijańskiej, dlatego św. Paweł dobitnie stwierdza, że „jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, to próżne jest nasze głoszenie i próżna jest wasza wiara” (1 Kor 15, 14). Skoro więc Jezus Chrystus zmartwychwstał, to nie jest On jedynie historyczną postacią, którą można wspominać i podziwiać, lecz jest żywą i realną postacią, którą należy naśladować.

Tak właśnie rozumiał sens prawdy o zmartwychwstaniu Jezusa papież św. Grzegorz Wielki († 640). Zanim został wybrany na Stolicę Piotrową w 590 roku, przez jakiś czas pełnił zaszczytną i odpowiedzialną funkcję prefekta Rzymu. Niebawem jednak wycofał się z życia publicznego i wstąpił do benedyktyńskiego klasztoru św. Andrzeja, który sam założył w swojej posiadłości na terenie Wiecznego Miasta. W wieku prawie czterdziestu lat został diakonem, a potem był nuncjuszem papieskim w Konstantynopolu.

W ciągu 14 lat swego pontyfikatu dokonał wielu ważnych dzieł, które trwale wpłynęły na życie Kościoła i kształt dzisiejszej Europy. Między innymi dokonał ewangelizacji okrutnych Longobardów, którzy od kilkudziesięciu lat pustoszyli cały Półwysep Apeniński. Wysłał misjonarzy poza Alpy i na Wyspy Brytyjskie, umacniał wiarę na terenach dzisiejszej Francji, Hiszpanii i Portugalii. W Rzymie zaś w trosce o najuboższych zorganizował sprawną sieć pomocy charytatywnej. Bardzo troszczył się o świętość kapłanów. Dla nich pozostawił kilka wybitnych dzieł, jak na przykład Reguła pasterska. W formacji duchowej kładł nacisk na realne naśladowanie Chrystusa. Według tego wybitnego duszpasterza, Zmartwychwstały Pan nie może być jedynie przedmiotem teologicznych rozważań i sporów. On, który pokonał śmierć, piekło i szatana, oraz daje pełnię łaski i życie wieczne, jest żywym i niedoścignionym wzorem prawdziwego chrześcijanina.

Sam Papież swoim życiem uczył, że sekret chrześcijańskiej świętości kryje się w wiernym odwzorowaniu w sobie postawy Zmartwychwstałego Pana.