Ołtarz św. Jana Nepomucena (wezwanie kaplicy bez zmian)

Obraz pochodzi z XVIII w. Przedstawia św. Jana Nepomucena (1350-1393), któremu podczas modlitwy ukazuje się Najświętsza Maryja Panna z Dzieciątkiem. Święty odziany w strój duchowny i płaszcz, jedną dłoń trzyma na wysokości serca, drugą zaś ściska palmę, symbol męczeństwa za wiarę.

Poniżej obrazu leżą atrybuty męczennika: biret, księga i wieniec laurowy.

Anioł trzymający palec na ustach jest znakiem dochowania tajemnicy spowiedzi świętej.

Obraz ten jest przeniesiony z Kolegiaty św. Michała. Poprzednio znajdował się tu również obraz tego świętego, który będąc stary i zniszczony, nie przetrwał do naszych czasów.

Fresk na sklepieniu przedstawia św. Jana Nepomucena, który klęczy wśród aniołów. Święty ubrany jest w strój kanonika: sutannę, komżę, pelerynę. Na piersi ściska język, który został mu odcięty za nieujawnienie tajemnicy spowiedzi. Język otoczony jest pięcioma gwiazdami.

Pomiędzy kolejnymi kaplicami zwracamy uwagę na kolejne epitafia. Poświęcone są one: jedna biskupowi Skarszewskiemu (1742-1827), druga zaś biskupowi Jaczewskiemu (1832-1914), który spoczywa w kryptach.