Krypty 

Podziemia naszej świątyni od początku istnienia przeznaczone były na pochówki dla zakonników oraz ludzi związanych z tym kościołem.

Krypty znajdowały się po obu stronach naw oraz pod prezbiterium.

W prezbiterium grzebano zakonników, zaś pozostałych ludzi świeckich różnych stanów w kryptach, do których dojście było od strony naw.

W kryptach pochowani są duchowni i świeccy od XVI do XVII wieku oraz biskupi z XX w.


Krypty są podzielone na części:

  • wschodnią, gdzie znajduje się kaplica,
  • biskupów, są w niej groby biskupów,
  • środkową, z grobami biskupów i
  • zachodnią, z wystawą szat i innych przedmiotów.

Po badaniach archeologicznych stwierdzono, że nawa północna, została zasypana gruzem po pożarze w 1752r., a szczątki pochowanych tam zmarłych przeniesiono do krypt po południowej stronie. Znaleziono tu ponad 100 pochówków, dorosłych i dzieci.

Odkryto również największy w Polsce zbiór różnych przedmiotów: kontuszy, żupanów, czechamanów, jak również nakrycia głowy, buty, pasy, pończochy. Odnaleziono również grób biskupa Jana Michała De la Mars (zm. 1725), który został ubrany w zdobne szaty liturgiczne z włoskiego jedwabiu.


Przechodząc klatką schodową do zakrystii akustycznej, można zobaczyć epitafia poświęcone duchownym i świeckim zasłużonym dla Lublina i tej świątyni.